Տարաբնոյթ հաշուարկների զուգահեռ իրականացումը թոյլ է տալիս առաւել մեծ ու բարդ խնդիրները տրոհել մասերի եւ այն հաշուարկել իրարից անկախ գործողութիւններով, դրանք իրականացնելով միաժամանակ։
Խնդիրների լուծման նման մոտեցումը մարդկութեանը յայտնի էր վաղուց, սակայն նրա յանդէպ հետաքրքրուածութիւնը մեծացաւ միայն վերջին տարիներին, երբ սկսուեցին արտադրուել մէկից աւելի պրոցեսորներ ունեցող համակարգիչներ եւ մշակուեցին մեթոդներ ցանցային ծրագրաւորման զարգացման համար՝ այսինքն իրական հնարաւորութիւններ ստեղծուեցին որևէ խնդրի իրարից անկախ մասերը զուգահեռ լուծել՝ օգտագործելով մի քանի պրոցեսորներ։
Իսկ ներկայումս աշխարհում շատ մեծ թափ է առնում բազմապրոցեսոր համակարգիչների արտադրութիւնը, եւ սա նշանակում է, որ մինչ այս միայն մէկ հաշուարկող պրոցեսորի համար նախագծուած բոլոր ալգորիթմները կորցնում են իրենց արդիականութիւնը, եթէ դրանք կարելի է լուծել զուգահեռացուած տարբերակով։
Այս մարտահրաուերը պարտադրում է նաեւ մտածելակերպի փոփոխութիւն, խնդիրների լուծման լրիւ նոր մոտեցումներ եւ սկզբունքներ, ինչը ստեղծում է բաւականաչափ դժուարութիւններ եւ յատկապէս հին սերնդի ծրագրաւորողների համար, որոնք սովոր են խնդիրները լուծել ալգորիթմներով, միմեանց յաջորդող քայլերի ձեւով՝ ենթադրելով որ գործ ունեն մէկ հաշուարկող համակարգի հետ։
Սա նշանակում է նաեւ, որ ցանկալի է կրթական համակարգերում (համալսարան, դպրոց) նոյնպէս կատարուեն համապատասխան փոփոխութիւններ, որպեսզի ապագայ հետազոտողին ծանօթ լինեն խնդիրների լուծման նոր մոտեցումները եւ նրանք չբախուեն այն դժուարութիւններին, որոնք ունենում են ներկայում շատերը։ Եւ պատահական չէ, որ հիմա շատ համալսարաններ լուրջ քայլեր են ձեռնարկում այս ուղղութեամբ․ ստեղծւում են տարբեր օժանդակ ծրագրեր, խաղեր, որոնք ամրապնդում են նոր մոտեցումները ուսանողների, դպրոցականների մոտ։
Կարևոր եմ համարում նշել, որ հայ ինժեներների կողմից արդէն մի քանի տարի է, ինչ նախագծւում է մի համակարգ, որը թոյլ է տալիս հեշտութեամբ զուգահեռացնել տարբեր խնդիրներ, 
հետազոտել դրանց ձեւերը, ինչպէս նաեւ բաւական դիւրըմբռնելի միջավայր է որ ստեծղում է հնարաւորութիւն հետազոտողի համար արագ պատկերացնել զուգահեռ ծրագրաւորման մարտահրաուերները, եւ մտածել նոր մոտեցումներով։ Այն իր տեսակի մէջ եզակի է։ Խօսքը «Պրոքսիմուս»-ին է վերաբերւում, որն ի սկզբանէ նախագծուել է «Ինստիգեյթ» ընկերութիւնում եւ այժմ յանդիսանում է որպէս առանձին՝ «Proximus» ընկերութեան արտադրանք։
Համարում եմ, որ թեման շատ արդիական է ու կարևոր եւ կարիք ունի վերլուծական հոդուածների, հետազոտութիւնների։ Ինքս պարբերաբար կանդրադառնամ։
Comments: no replies